مفسران عرفانی

---

مفسران عرفانی به مفسران با گرایش به مباحث عرفانی اطلاق می‌شود.

۱ - اسامی تعدادی از مفسران عرفانی

---

روش تفسیر عرفانی ، سرلوحه کار شماری از مفسران قرارگرفته است. اسامی تعدادی از آنان به این شرح است:

۱.۱ - سلطان محمد بن حیدر

سلطان محمد بن حیدرمحمد بن سلطان محمد جنابزی (۱۲۵۱ - ۱۳۲۷ق) از مفسران صوفی مسلک شیعه و از اهالی گناباد خراسان که در بیدخت از روستاهای گناباد مدفون است. تفسیر وی به نام بیان السعادة فی مقامات العبادة شهرت دارد.

۱.۲ - محیی الدین بن عربی

ابوبکر محمد بن علی بن محمد، معروف به محیی الدین بن عربی (۵۶۰ - ۶۳۸ق) از دانشمندان مالکی مذهب ، آثار متعددی از وی به یادگار مانده است. اثر تفسیری وی رحمة من الرحمن فی تفسیر و اشارات القرآن نام دارد. این تفسیر از آثار و تالیفات ابن عربی گردآوری شده و در واقع تفسیر ملا عبدالرزاق کاشانی است.

۱.۳ - میبدی

ابوالفضل رشیدالدین احمد بن ابی سعد میبدی (م ۵۳۰ ق) از دانشمندان شافعی مذهب ، و اهل «میبد» یزد و صاحب تفسیر کشف الاسرار و عدة الابرار معروف به « تفسیر خواجه عبدالله انصاری » است. مؤلف، سخنانی را که استادش خواجه عبدالله در تفسیر قرآن مجید از دیدگاه عارفان گفته، اساس تفسیر خود قرار داده است.

۱.۴ - بانوی اصفهانی

بانو سیده نصرت بنت محمدعلی امین، معروف به بانوی اصفهانی (۱۳۱۳ - ۱۴۰۳ق) از معدود بانوان مفسر قرآن و از دانشمندان شیعه امامیه است. تفسیر ایشان به مخزن العرفان فی تفسیر القرآن شهرت دارد.

۱.۵ - نیشابوری

ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری نیشابوری (۳۷۶ - ۴۶۵ ق) شافعی مذهب که تفسیر وی لطائف الاشارات نام دارد.

۲ - عناوین مرتبط

---

تفاسیر عرفانی .

۳ - پانویس

---